Veteriner.CC
 Ana Sayfa Hastalıklar Kutan Papillomatozis (Siğil)
 

Hastalıklar

Veteriner.CC Hastalıklar
  1. Abomazum Deplasmanları Yeni içerik
  2. Abomazum Ülseri Yeni içerik
  3. Agalaksia
  4. Akut Metritis (Rahim İltihabı) Yeni içerik
  5. Akut rumen asidozu
  6. Apityalismus
  7. Bakteriyel Böbrek hastalığı
  8. Basit İndigesyon Yeni içerik
  9. Brucellozis
  10. Botulismus
  11. B.S.E. (Deli Dana Hastalığı)
  12. Buzağı ishalleri
  13. Cryptosporodiosis
  14. Coryza gangrenosa bovum (CGB)
  15. Çiçek Hastalığı
  16. Delibaş Hastalığı (Coenurus Cerebralis) Yeni içerik
  17. Dil Hastalıkları
  18. Diş Hastalıkları
  19. Domuz Gribi
  20. EHD - Geyik Hastalığı
  21. Ektima Yeni içerik
  22. Enterotoksemi
  23. Farengitis
  24. Gebelik Toksemisi Yeni içerik
  25. Hipokalsemi (Süt Humması) Yeni içerik
  26. Kara Hastalık
  27. Keçi ciğer ağrısı
  28. Ketozis Yeni içerik
  29. Kıl Dökülmesi Yeni içerik
  30. Kızıl ağız hastalığı (Yersiniosis)
  31. Kronik rumen asidozu
  32. Kuduz (Rabies)
  33. Kurşun Zehirlenmesi (Plumbism)
  34. Listeriozis
  35. LSD
  36. Mantar (Darmatomikozis) Yeni içerik
  37. Mastitis Yeni içerik
  38. Mavi Dil Hastalığı (Bluetongue)
  39. Nokra (Hypodermosis) Yeni içerik
  40. Omasum konstipasyonu
  41. Oestrus ovis (Burun Kurdu) Yeni içerik
  42. Ön Mide Hastalıkları
  43. Özefagus daralması
  44. Özefagus genişlemesi
  45. Özefagus spazmı
  46. Özefagus tıkanması
  47. Özefagus yangısı
  48. Pika Yeni içerik
  49. Piyeten
  50. Pityalismus
  51. Pneumoni (Akciğer Enfeksiyonu) Yeni içerik
  52. RPT
  53. Rumen Timpanisi Yeni içerik
  54. Siğil (Kutan Papillamatoz) Yeni içerik
  55. Stomatitis
  56. Şap
  57. Şarbon (Antrax)
  58. Tetanoz
  59. Toxoplasmosis
  60. Tüberküloz
  61. Tükrük bezinin yangısı
  62. Tükrük taşı
  63. Üç gün Hastalığı
  64. Yanıkara
  65. Yutak hastalıkları
  66. Yün Yeme Hastalığı Yeni içerik

KUTAN PAPİLLOMATOZİS (SİĞİL)

   Deride, mukozalarda ve bazı iç organlarda çok fazla papillom (siğil) şeklinde tümör meydana getirmesiyle karakterize; bütün evcil hayvanlarda, kuşlar ve balıklarda görülen viral bir enfeksiyondur.

   Etiyolojisi:

   Papilloma viruslar popovaviridae familyasına bağlı,ufak,çift zincirli DNA içeren viruslar olup insanlarda 202den fazla, sığırlarda 6, köpeklerde 3, tavşanlarda 2 farklı türü bulunmaktadır. Farklı papilloma viruslar değişik türlerde, farklı yerlerde, farklı histolojik yapıda lezyonlar oluştururlar. Virus direk temasla bulaşmakta ancak sineklerinde etkili olabileceği düşünülmektedir. İnkübasyon periyodu 1-2 aydır. Deneysel olarak sığır papilloma virusu  tip 1 ve tip 2 atların derisine enjekte edilmiş ve atlarda sarkom benzeri tümörler geliştiği gözlenmiştir. Hastalığın kastrasyon, tüberkülin enjeksiyonları, sağım işlemleri sırasında da bulaşabildiği bildirilmiştir. Genç hayvanlarda kalıtsal bir problem olarak da gözlenen hastalığa karşı ilk enfeksiyondan itibaren 3-4 hafta içinde bağışıklık gelişebiliyorsa da immun sistem yetersizliği olan hayvanlarda bir problem teşkil etmektedir.

   Semptomlar:

   Siğiller genellikle baş, boyun, ön bacaklarda nadiren de abdomen ve arka kısımlarda gözlenir. Lezyonların süre ve şiddeti etkilenen alana ve hastalığın şiddetine göre değişmektedir. Özellikle 2 aydan büyük ve 1 yaşından küçük hayvanlarda daha çok rastlanır. Deri üzerinde irili ufaklı bir çok karnabahar görünümünde, çapları ortalama 1-10 cm arasında olan lezyonlardır. Multibl olgular genellikle daha genç hayvanlarda görülmektedir. Siğiller etkenin alımından yaklaşık 2 hafta içinde belirir ve 1 yıl kadar süren bir zaman boyunca varlıklarını sürdürebilmektedirler. Eğer enfeksiyon çok sayıda genç hayvanın bulunduğu bir grubu etkilemişse bir sürü problemi meydana gelmektedir. Her ne kadar çoğu siğil, keratotik yüzeye sahip çiçek lezyonları şeklinde kendini gösteriyorsa da bazı papilloma virüsleri  papülnodüller şeklinde ortaya çıkarak derinin derin katmanlarına yayılabilmektedir. Bu tip fibropapillomlar veneral bölgelere yayılırlar. Bu durumda ağrı, şekil bozuklukları, genç boğalarda penis enfeksiyonu görülür. Daha yaşlı hayvanlarda hastalığın kalıcı kutanöz formu oluşmaktadır. İdrar kesesi tümörleriyle eş zamanlı seyreden bir papillomavirüs tipi bulunmaktadır. Ayrıca alt gastrointestinal bölgeye özgü papillomavirüs enfeksiyonu da bulunmaktadır. Papillomavirüsün yarı karsinojen özellikte olduğu düşünülmektedir.

     Profilaksi:

   Her ne kadar siğiller değişen sürelerde varlıklarını sürdürseler de enfeksiyöz papilloma virüs kendini sınırlayan bir hastalıktır. Etkinliği konusunda tam bir fikir birliğine varılamayan değişik tedavilerden bahsedilmektedir. Eğer lezyonların durumu uygunsa cerrahi uygulama ile alınabilirler. Ancak bu bazen siğillerde büyüme ve nükse neden olmaktadır. Lezyonların ya en büyük boyutlarına ulaştıkları zaman ya da gerilemeye başladıkları zamanda alınmaları gerekmektedir. Hasta hayvanlarda şüphelilerden ayrılmalıdır, ancak inkübasyon periyodu uzun olduğu için genellikle çoğu, sorun teşhis edilemeden tahmine dayanarak uzaklaştırılırlar.

   Aşıların önlem ve koruyucu olarak belli bir değerleri vardır. Ancak hasta hayvanları tedavi etmek konusunda etkin olamazlar. Çoğu siğil virüsünün tür-spesifik olması nedeniyle bir tür için geliştirilmiş aşıyı bir başka tür için kullanmak da anlamsız olmaktadır.

   Hastalık bir sürü problemi haline geldiğinde formalinde öldürülmüş virüsle hazırlanan aşının kullanılmasıyla kontrol sağlanabilir. Otojenöz aşılar, ticari olarak hazırlanan aşılardan daha etkin olmaktadır.

   Tedavi:

   Veteriner Hekiminize danışınız!

   Derleyen: Veteriner Hekim Tolga GÜNDÜZ

   Kaynak:

  • Prof. Dr. Yusuf GÜL (Geviş Getiren Hayvanların İç Hastalıkları)

 
Veteriner.CC

Copyright © 2007 - 2021 Veteriner.CC®
Her Hakkı Saklıdır - All right reserved