ORTA ANADOLU MERİNOS KOYUN IRKI

Bu Türk merinos tipi 1952 yılından itibaren Alman et merinosu koçlarıyla yerli Akkaraman koyunlar arasında Konya harasında yapılan melezleme çalışmalarıyla geliştirilmiştir. Bu birleşmelerden doğan erkek ve dişiler yapağı verimi ve büyüme hızı bakımından seleksiyona tabi tutularak   kendi aralarında birleşmeye devam edilmiş ve böylece yeni bir Türk merinos tipi geliştirilmiştir. Orta Anadolu Merinosu %80 Alman et merinosu ve %20 Akkaraman genotipi taşımaktadır. Bu merinos tipi , yüksek yapağı ve et verim kabiliyetini et merinosundan ve çevre şartlarına dayanıklılık ve uyum kabiliyetini Akkaraman ırkından almıştır. Bu merinos koyunları büyük çoğunlukla Ankara, Konya, Eskişehir illerinde bulunmaktadır.

 Görünüm Özellikleri:

• Vücut tamamen beyaz renktedir.
• Kuyruk yağsız , ince ve uzundur.
• Koç ve koyunlarda genellikle boynuz bulunmaz.
• Cüssesi kök aldığı Akkaramandan ve yerli ırklarından daha iridir.
• Başın yüz kısmı ile bacakları yapağı ile örtülü değildir.

Verim özellikleri:

• Canlı Ağırlık: Erkek: 65 – 75 kg ; Dişi: 50 -55 kg
• Laktasyon süt verimi: 40 – 50 kg
• Laktasyon Süresi: 140 -150 gün
• Bir batında kuzu sayısı: 1.5
• İkizlik oranı: % 35 – 40
• Kuzu doğum ağırlığı: 4 – 4.5 kg
• Sütten kesim ağırlığı (75.gün): 22 – 26 kg
• Kirli yapağı verimi: 3.6 – 3.8 kg
• Lüle uzunluğu: 7.5 – 8 cm
• Elyaf çapı: 21 – 23 mikron
• Temiz yapağı oranı: %54 – 58