Kaşmir’in anavatanı Pakistan-Hindistan ortak bölgesi kaşmir eyaletidir. Günümüzde Çin , Moğolistan , İran , Afganistan ve Himalaya bölgesinde yetiştirilir. Avrupa’ya 200 yıl önce getirilmiştir. Avrupa da en çok İskoçya da yetiştirilir. 1970 yılında Avustralya ve Yeni Zelanda da büyük kaşmir çiftlikleri kurulmuştur. 1989 yılında Amerika ya kadar uzanmıştır.

Görünüm Özellikleri:

    Kaşmir keçileri beyaz’dan gri’ye , kahve’den siyah’a çalar renktedir. Kaşmir keçisinde 2 çeşit tüy yapısı bulur. Üst tüyler ortalama 10-30 cm arasındadır. Alt tüyler 4-6 cm’dir. Kaşmir keçisi bu alt tüyleri için yetiştirilir. Kaşmir keçilerinin kulakları sarkıktır. Boynuzları kıvrık yapıdadır. Genelde sakin yapıya sahip olmalarına rağmen liderlik mücadelesi için kavga ederler. Tırmanmayı ve zıplamayı çok severler.

Bakımı:

    Diğer keçi ırklarından yetiştirilme açısından çok bir farkı yoktur. Kış şartlarına dayanma gücü diğer ırklara göre daha yüksektir. Rakım 4000-5000 m. de yaşayabilirler. Kaşmir keçileri ahır hayatına uygun değildir. Yaz aylarında yayılımda kalırlar ancak şiddetli yağmurlarda ve aşırı soğuklarda barınağa ihtiyaç duyarlar.

Verim Özellikleri:

• Canlı ağırlık: Erkek: 70 kg; Dişi: 40 -50 kg
• Cidago yüksekliği: 60 cm
• Alt yün miktarı: 150 – 300 gr/yıl
• Tüy inceliği: 14 micron

Kaşmir Yünü:

    Kaşmir Keçisinin üst tüyleri aslında normal koyun yününden çok bir farkı bulunmamaktadır. Hacmen koyun yününe kıyasla daha incedir. Bu onu daha kaygan ve yumuşak yapar. Keçinin ağır kış şartlarına dayanmasını sağlayan aslında alt tüyleridir. Üst tüyler bu alt tüyleri sarıp bizim için değerli olan alt tüyleri korumaktır. Üst tüyleri ip,çuval ve kilim üretiminde kullanılır.

   Üst ve Alt tüylerin ayıklanması ve alt tüylerin kalite oranına ulaşmak için özel mekanik işlemlerden geçmektedir. Bu makineler en az 100 kg kaşmir tüyü ile çalışmaktadır. Bu da ortalama 500 keçi’ye tekabül eder. Makinelerin çok pahalı olmasından dolayı küçük işletmelerde bu mümkün değildir. Buna rağmen küçük işletmeler için daha basit makineler vardır. Ancak çok daha zahmetlidir. Bu makinelerle 1 saatte ancak 10 gr yün ayıklanabilir.

   İlkbaharda keçi kış tüylerini atar. Bu tüyler bu dönemde elde edilir.  Bu tüyler tıraş edilerek yada özel taraklarla taranarak elde edilir. Taramak daha uzun ve zahmetlidir. Ancak bu işlem keçinin daha çok hoşuna gider. Elde edilen değerli alt tüyleri güvelenmeye karşı korumak için hava geçirmez ağzı kapalı plastik torbalara konur. Kış mevsimi ne kadar uzun ve sert geçerse kaşmir keçisinin değerli alt tüyleri de o kadar güzel ve parlak olur.

   Kaşmir kumaşı nemi emme oranı çok yüksektir. Kaşmir en hafif doğal tüy özelliğine sahiptir. Kaşmir yününden elde edilen  kumaşlar diğer yünlere göre 6 kat daha sıcak tutar.

   Kaşmir kumaşının daha dayanıklı ve yumuşak hissi verebilmek için kaşmir ipliğine %25 ipek katılır.

Gerçek kaşmir kumaşı anlamak için:

1. Kaşmir kumaşından elde edilmiş ürünü esnetip bırakıldıktan sonra hemen eski halini hemen alacaktır.
2. Saf kaşmir vücudunuzda batma ve kaşınmaya neden olmaz.
3. Saf kaşmir kullanıldıkça mutlaka tüylenme yapar.

Süt: Tadı ilkbaharda yeşil ot yemiş inek sütünü andırsa da hazmı daha kolaydır. Kaşmir keçisi sütünden elde edilen peynir özel ve eşsizdir. Sadece laktik asit bakterileri ve tuz kullanılır. Kullanılacak sütün Yağı alınmaz Pastörize edilmez. Peynir yapıldıktan sonra serin bir yerde 4 ay olgunlaşması sağlanır. Bu sütten krem peynir yapılması uygun değildir.

 Et: Kaşmir keçisinin etinin yağı azdır. Kaşmir keçileri yavaş büyürler. Bundan dolayı oğlaklarının kesimi önerilmez.