YONCA YETİŞTİRİCİLİĞİ

Çok yıllık bir yem bitkisi olan yonca, iyi besleme özelliği ve yüksek veriminden dolayı yem
bitkilerinin kraliçesi olarak adlandırılır. Yonca otu diğer yem bitkilerine oranla
protein, vitamin ve mineral maddece zengindir. Değerli bir yem bitkisi olan
yoncadan ot, silo yemi, pelet yem, yonca unu, yer örtüsü (erozyona karşı) ve
yeşil gübre olarak yararlanılır.
TOPRAK HAZIRLIĞI:
Yonca en fazla tınlı, kumu çok olmayan, yeterli
derecede kireç içeren toprakları sever. Yoncalık kurulacak alan drenajlı ve
tesviyeli olmalıdır. Çünkü yüksek taban suyu ve durgun su yoncada verim
düşüklüğüne ve giderek de seyrekleşmeye neden olmaktadır. Bunun için yüzey
drenajına önem verilmelidir. Bu nedenle 90-100 metrede bir meyil istikametine
dik hendekler açılarak tahliye edilmelidir. Yonca toprağının ekime
hazırlanmasında ilk olarak arazide yabancı ot mücadelesi yapılmalıdır. Çünkü
yonca fideleri yavaş geliştiği için diğer yabancı ot fideleri yoncayı bastırır.
Yonca bitkisi tohumlarının küçük ve embriyosunun nazik olması nedeniyle çok
özenle hazırlanmış bir tohum yatağı istemektedir. Bunun için tarla birkaç kez
sürülüp diskaro çekilmeli ve ince tırmık ile toprağın iyice ufalanması
sağlanmalıdır. Bu uygulamalardan sonra toprağın yüzeyi merdane çekilerek
bastırılmalıdır.
 
EKİM ZAMANI VE ŞEKLİ:
Yonca genel olarak Akdeniz ikliminin egemen olduğu
yörelerde sonbaharda, diğer serin iklim yörelerinde ise ilkbaharda ekilmelidir.
Ekim zamanının belirlenmesinde toprak sıcaklığı ve nemi etkilidir. Eğer kış
yağışları bitkiye zarar vermeyecek şekilde toprak hazırlanmış, yüzey drenajı
yapılmış ve toprak düzeyi iyi düzeltilmişse (tesviye), ekim Sonbaharda
yapılmalıdır. Bu durumda ilk yıl 4 biçim yapılabilir. Yoncanın serpme ve sıraya
ekimi yapılmaktadır. Bunun için safiyeti tam tohumluktan, serpme ekimlerde 3-4
kg/da, sıraya ekimlerde 1,5-2,5 kg/da kullanılması yeterli olmaktadır.
Kullanılacak tohumun safiyeti yüksek olmalı ve hiçbir yabancı bitki tohumu
(özellikle küsküt) bulunmamalı, bunu sağlamak için sertifikalı tohumluk
kullanılmalıdır.
 
GÜBRELEME:
Yoncada ekim dönemi ve ekimden
sonraki dönemler olmak üzere 2 tip gübreleme yapılır. Ekim döneminden önce,
toprak işlemesi sırasında 13-14 kg/da fosfor (TSP) verilmesi, ekim sırasında 2-3
kg/da azot ve 15-20 kg/da potasyum verilmesi uygundur. Yonca fazlaca
miktarda fosfora ihtiyaç duymaktadır. Fosfor, yoncada kaliteli ürün alımını
sağlamaktadır. Her yararlanma yılı için genel olarak 13-14 kg/da fosfor sonbahar
döneminde verilmelidir. Eğer 5 yıllık bakım gübresi ekimle birlikte verilmesi
düşünülüyorsa dekara 60 kg saf fosfor (150-175 kg TSP ) verilmelidir. İyi bir
gübreleme için toprak analizi yaptırınız.
SULAMA:
Yonca kurak ve yarı kurak iklim
bitkisidir. Yoncanın gelişme mevsiminin uzunluğu hızlı büyümesi ve yıl içinde
birden fazla hasat edilmesi nedeniyle diğer kültür bitkilerine oranla suya
ihtiyacı daha yüksektir. Yoncanın su ihtiyacı bulunduğu fizyolojik devreye,
iklime, toprak yapısına, taban suyu düzeyine ve arazinin eğimine göre değişir.
Genel olarak biçimden 7-10 gün önce ve biçimden bir hafta sonra olmak üzere her
biçimde 2 sulama yapılmalıdır.
 
HASAT:
Yoncadan esas olarak ot üretimi
amacıyla yararlanılır. Yonca kuru otunda % 17-18 ham protein bulunur. Yararlanma
sırasında, en yüksek oranda ot verimi, otun kalite ve yem değerinin üstün
olması, uzun yıllar aynı verimin alınabilmesi istenir. Ancak verimin yanında
kalitede düşünüldüğünde, protein verimi açısından en uygun dönem 1/10 çiçeklenme
dönemi olarak bilinse de yapılan araştırmalarda çiçeğe girmeden hemen önce
olduğudur (Hiç çiçeklenmeden). Yonca hasadında biçim zamanının yanında biçim yüksekliği de
önemlidir. Alçaktan yapılan biçimlerde yeni sürgünler zarar görmekte, yüksek
biçimde ise ürün gereksiz yere tarlada bırakılmış olmaktadır. Biçim yüksekliği
yerden 5-10 cm olmalıdır. Fakat kıştan önce yapılan son biçimlerde 15-20 cm
kadar olması gerekmektedir. Böylece bitkinin kışı daha güvenle geçirmesine ve
ilkbaharda rahat bir gelişme göstermesine olanak tanımaktadır. Normal şartlarda
bir biçimde 1 dekar yoncadan 1 ton yaş veya 250 kg kuru ot alınabilir.
 
Derleyen:
Vet. Hek. Hüseyin DEMİRTAŞ
[Mayıs/2011]
Düzenleme:
Vet. Hekim Hayri YENİYURT
[Temmuz/2016] |