Veteriner.CC
 Ana Sayfa Hastalıklar Özefagus Yangısı
 

Hastalıklar

Veteriner.CC Hastalıklar
  1. Abomazum Deplasmanları Yeni içerik
  2. Abomazum Ülseri Yeni içerik
  3. Agalaksia
  4. Akut Metritis (Rahim İltihabı) Yeni içerik
  5. Akut rumen asidozu
  6. Apityalismus
  7. Bakteriyel Böbrek hastalığı
  8. Basit İndigesyon Yeni içerik
  9. Brucellozis
  10. Botulismus
  11. B.S.E. (Deli Dana Hastalığı)
  12. Buzağı ishalleri
  13. Cryptosporodiosis
  14. Coryza gangrenosa bovum (CGB)
  15. Çiçek Hastalığı
  16. Delibaş Hastalığı (Coenurus Cerebralis) Yeni içerik
  17. Dil Hastalıkları
  18. Diş Hastalıkları
  19. Domuz Gribi
  20. EHD - Geyik Hastalığı
  21. Ektima Yeni içerik
  22. Enterotoksemi
  23. Farengitis
  24. Gebelik Toksemisi Yeni içerik
  25. Hipokalsemi (Süt Humması) Yeni içerik
  26. Kara Hastalık
  27. Keçi ciğer ağrısı
  28. Ketozis Yeni içerik
  29. Kıl Dökülmesi Yeni içerik
  30. Kızıl ağız hastalığı (Yersiniosis)
  31. Kronik rumen asidozu
  32. Kuduz (Rabies)
  33. Kurşun Zehirlenmesi (Plumbism)
  34. Listeriozis
  35. LSD
  36. Mantar (Darmatomikozis) Yeni içerik
  37. Mastitis Yeni içerik
  38. Mavi Dil Hastalığı (Bluetongue)
  39. Nokra (Hypodermosis) Yeni içerik
  40. Omasum konstipasyonu
  41. Oestrus ovis (Burun Kurdu) Yeni içerik
  42. Ön Mide Hastalıkları
  43. Özefagus daralması
  44. Özefagus genişlemesi
  45. Özefagus spazmı
  46. Özefagus tıkanması
  47. Özefagus yangısı
  48. Pika Yeni içerik
  49. Piyeten
  50. Pityalismus
  51. Pneumoni (Akciğer Enfeksiyonu) Yeni içerik
  52. RPT
  53. Rumen Timpanisi Yeni içerik
  54. Siğil (Kutan Papillamatoz) Yeni içerik
  55. Stomatitis
  56. Şap
  57. Şarbon (Antrax)
  58. Tetanoz
  59. Toxoplasmosis
  60. Tüberküloz
  61. Tükrük bezinin yangısı
  62. Tükrük taşı
  63. Üç gün Hastalığı
  64. Yanıkara
  65. Yutak hastalıkları
  66. Yün Yeme Hastalığı Yeni içerik

ÖZEFAGUS YANGISI (Oesophagitis)

   Özefagus mukozasının yangısıdır. Yangı yüzeysel ve derin olabilir. Yüzeysel özefagitisler (Oesophagitis simplex) genellikle çok az öneme haizdir. Derin özefagitis olaylarında yangı mukoza yanında, bağ doku ve kaslarıda kapsar (perioesophagitis) ve daha sonra zorunlu kesime neden olabilecek septisemik bir seyir alabilir. Diğer olaylarda özefagus stenozları oluşabilir. Stenozun üst kısmında devamlı regurgitasyona neden olan (aspirasyon pnömonisi riski artar ) özefagus divertikeli gelişir.

   Etiyoloji:

  • Özefagus yangısı, genellikle şimik (yakıcı kimyasal madde ve ilaçların alınması; sodyum hidroksit, hidroklorik asit, formalin vs.), termik (sıcak yiyecekler ve içecekler), çeşitli travmatik (sonda tatbiki sırasında zedelenmeler, tel, çivi ve kemik gibi yaralayıcı cisimler) etkiler sonucu oluşur.

  • Ayrıca  bazı spesifik enfeksiyon hastalıkları (VD/MD, şap, sığır vebası C.G.B., nekrobasillozis, aktinobasillozis) ve paraziter hastalıkların (bilhassa sığırlarda hypoderma lineatum  larvalarının göçü esnasında, sarkosporidiose, cystisercus) bir semptomu olarak gelişir.

  • Komşu organ yangılarının (farengitis, stomatitis ve lenfadenitis gibi) özefagusa bulaşması da söz konusudur.

   Semptomlar:

  • Oesophagitis simplex yutma güçlüğü, hafif salya akışı ve özefagus spazmı ile kendini gösterir. Baş ve boyun ileri uzatılır, boyun kaslarında şiddetli kasılmalar vardır. Ruminasyon ve ruktus olaylarında ağrı duyulur, bazen yutulan gıdalar dışarı atılır.

  • Özefagusun dışarıdan palpasyonu ve sondalanması ağrılıdır. Sondanın ucuna kan bulaşması daima yaralanmaları gösterir. Sondalama sırasında sondayı rumene kadar göndermek mümkünse de ağrı nedeniyle hayvan şiddetli reaksiyon gösterir.

  • Perioesophagitis phlegmonosa’da vücut sıcaklığı artar ve genel durum bozulur (iştahsızlık, takatsizlik, nabız artışı). Şayet yangı palpe edilebilen servikal bölgede ise şişlik ve sıcaklık artışı gözlenir. Flegmonlu formlarda özefagus boyunca ödem oluşur.

  • Özefagusun göğüs bölgesindeki nekrotik olaylarında dispne, hırıltılı solunum ve plöral sahada eksudat toplanması görülür; mediastinum şiddetli anfizematöz olabilir (Oesophago-pleuromediastinitis phlegmo-nosa). Eğer perforasyon da oluşmuşsa deri altında anfizem şekillenir (krepitasyon hissedilir). Ayrıca şiddetli intoksikasyon belirtileri görülür.

  • Hafif yangı olayları iki hafta içinde iyileşebilir. Ağır olaylar iyileşse bile geride sikatriks  kalır ve buna bağlı olarak özefagus daralması oluşur.

  • Paraziter özefagitislerde klinik olarak semptom görülmez.

   Tanı ve Ayırıcı Tanı:

  • Klinik semptomlara göre teşhis konur. Özefagus tıkanmaları, daralmaları, genişlemeleri ve yutak yangısı ile karışabilir. Yutak yangılarında lokma farenksi geçmez, özefagus yangılarında ise farenksi geçtikten sonra özefagusta spastik kontraksiyonlar başlar ve lokma geri ağıza gelir. Özefagus tıkanması regurgitasyon, şiddetli salya akıntısı ve rumen timpanisinin bulunması, ayrıca sonda uygulamamasının mümkün olmaması ile Oesephagitis simplex’ten ayrılabilir. Derine giden yangılar özefagus tıkanmasına benzer semptomlarla seyrederse de ince sondaların uygulanmasıyla ayrılabilir.

  • Nedbeli daralmalarda sık olarak özefagus tıkanması da oluşur. Şüpheli olaylarda röntgen muayeneleriyle tanı kesinleştirilir.

  • Sığırlarda metal yabancı cisimlerle oluşan oesephagitis traumatica da tanı ferroskop muayeneleriyle kesinleş-tirilebilir.

  • Özefagitise bağlı olarak oluşan özefagus spazmı çok kısa sürer ve spazmolitik ve analjetikler iyi etkir.

   Tedavi:

  • Veteriner Hekiminize danışınız!

  • Sebep uzaklaştırılır. Hafif olaylarda dietetik tedbirler alınır (yumuşak ve sulu gıdalar, muhtemelen lapa yemler verilir).

  • Özefagus kaslarının spazmını çözmek için spazmolitik ilaçlar (%50 metamizol, i.v. gibi) verilir. Atropin sülfat’ın s.c. uygulanması da faydalıdır.  Fakat azalan salya akışı nedeniyle kolaylıkla özefagus tıkanması oluşabileceği için bunu takiben kuru yem verilmemelidir.

  • Daha şiddetli olgularda antibiyotik-sulfonamid tedavisi yapılır. Tedaviyi desteklemek, yangının azalmasını sağlamak için kortikosteroidler (enfeksiyon varlığında eğer kontrendike görülmüyorsa) ve i.v. kalsiyum uygulanabilir.

  • Dehidrasyon tehlikesine karşı 2–3 gün süreyle parentaral sıvı tedavisi yapılır,  daha sonra uzun süre sıvı ve yumuşak gıdalar verilir.

  • Divertikel oluşan nedbeli stenoz olaylarında kesim önerilir.

   EDİTÖR: Prof. Dr. Yusuf GÜL

   KAYNAK: Geviş Getiren Hayvanların İç Hastalıkları

 
Veteriner.CC

Copyright © 2007 - 2021 Veteriner.CC®
Her Hakkı Saklıdır - All right reserved